Kazanie Łk 8, 5-15
ks. dr hab. Marek Ławreszuk, prof. UwB
Kazanie wygłoszone 1 listopada 2020 roku w parafii Zmartwychwstania Pańskiego w Białymstoku
Posłuchaj tego programu
PRAWOSŁAWNY PRZEKŁAD EWANGELII Łk. 8, 5-15
5 Wyszedł siewca, aby siać ziarno swoje. I gdy siał, jedno upadło na drogę i zostało zdeptane, a ptaki niebiańskie wydziobały je. 6 A inne upadło na skałę i gdy wzeszło, uschło, ponieważ nie miało wilgotnej ziemi. 7 Inne zaś padło pośród cierni, a ciernie, wzrastając razem z nim, zdławiły je. 8 Jeszcze inne padło na dobrą ziemię, wzeszło i wydało plon stokrotny. Mówiąc to, wołał: – Kto ma uszy do słuchania, niech słucha. 9 Pytali Go uczniowie Jego, co mogłaby znaczyć ta przypowieść. 10 On zaś powiedział: – Wam dane jest poznać tajemnice Królestwa Bożego, pozostałym – w przypowieściach, aby patrząc, nie widzieli, i słysząc, nie rozumieli. 11 Oto, czym jest ta przypowieść: ziarnem jest słowo Boże. 12 To na drodze to ci, którzy usłyszeli, po czym przychodzi diabeł i zabiera słowo z ich serca, aby nie uwierzywszy, nie zostali zbawieni. 13 To zaś na skale to ci, którzy skoro usłyszą, z radością przyjmują słowo, ale korzeni nie mają; przez jakiś czas wierzą, a w czasie próby odpadają. 14 To zaś, które padło w ciernie, to są ci, którzy usłyszeli, ale idąc, dławieni są przez troski i bogactwo, i rozkosze życia, i nie wydają plonu. 15 A tym w dobrej ziemi są ci, którzy usłyszawszy słowo sercem szczerym i dobrym, zachowują je [w nim] i przynoszą plon dzięki swej cierpliwości. To powiedziawszy, zawołał: – Kto ma uszy do słuchania, niech słucha.
